Κεντρικό στοιχείο είναι η δημιουργία μιας πεζογέφυρας που θα ενώνει το βόρειο με το νότιο τμήμα της πόλης, που διαμορφώνεται όπως περιγράφηκε παραπάνω. Η γέφυρα αυτή διαπλάθεται ως ένας συνδυασμός και μία τομή ευθύγραμμων και σιγμοειδών στοιχείων. Ας σημειωθεί εδώ πως η γέφυρα αυτή στην αρχική της μορφή, όπως αυτή σχεδιάστηκε από τον Foster, ήταν αρκετά πιο περίπλοκη, καθώς αποτελούνταν από 4 διαφορετικά τμήματα που τέμνονταν στο κέντρο, προσδίδοντας μία περισσότερο δραματική ένταση στην κατασκευή. Τα νέα σχέδια παρουσιάζουν τη γέφυρα αρκετά απλοποιημένη, δίνοντας τη δυνατότητα σε μερικούς να τη χαρακτηρίσουν αδιάφορη, συγκριτικά με την αρχική ιδέα. Ερωτήματα γεννούνται για το λόγο αυτής της «περικοπής» και το αν αυτή οφείλεται σε οικονομικούς παράγοντες. Ο αρχιτέκτονας, ωστόσο, υποστηρίζει πως η αλλαγή πραγματοποιήθηκε λόγω κάποιων συμπερασμάτων που εξήχθησαν από περεταίρω ανάλυση και μελέτη της περιοχής. Κρατώντας μία κριτική στάση απέναντι σε αυτό, θα λέγαμε πως η τελική πρόταση για τη γέφυρα φαίνεται πιο συνεπής προς τους στόχους και τη σύλληψη της γενικότερης πρότασης, καθώς αυτή επιδιώκει να αναζωογονήσει την περιοχή, μειώνοντας την κυκλοφοριακή συμφόρηση και δίνοντας στην πόλη μια πιο ανάλαφρη εικόνα. Το ιδιαίτερα περίπλοκο σχήμα της αρχικής πρότασης, αδιαμφισβήτητα εντυπωσιάζει πολλούς, διατηρώντας σχεδόν αναλλοίωτο το χαρακτήρα και τη μορφή της πόλης στο σημείο εκείνο, παρόλα αυτά δε φαίνεται να αποφορτίζει την περιοχή από τους υψηλούς ρυθμούς κίνησης που ως τώρα επικρατούν.